O świątecznym miłosierdziu

Rok 2016 był pod wieloma względami dość ponury. Nie był tragiczny, był raczej rokiem galopującej głupoty. Jestem pewien, że historycy, nawet z dalekiej perspektywy będą spoglądać na nasze czasy i zadawać sobie pytania- jak mogło dość do aż takiego oderwania od rzeczywistości, czy po prostu zidiocenia elit?

Przykładem, który zapewne trafi do podręczników był pomysł Camerona, żeby zamiast ryzykować wybory, które mógłby przegrać, urządzi sobie referendum jakiejś sprawie, gdzie wszyscy się z nim zgodzą i będzie przez lata mógł podpierać się demokratyczną legitymacją, nawet jeśli ta byłaby naciągana. Tyle że kretyn powinien był zadać pytane, na które odpowiedź nie budzi żadnych kontrowersji, w stylu: "Czy uważasz, że należy zaostrzyć kary za tworzenie mechanizmów zorganizowanej  przestępczości finansowe i skarbowe, np. takie jak popełnione przez Iana Camerona" Ups.. A nie, to lepiej zapytajmy się, czy chcą wystąpić z UE.

Ten sam, absurdalny poziom zidocenia mamy na wszystkich poziomach polityki i życia publicznego. Samą głupotę jeszcze czasem da się przeżyć, ale przyznam, że głupota pomieszana z hipokryzją jest dla mnie sosem wielce obrzydliwym. 

I tu dochodzimy do zasadniczej sprawy. Nad którą przynajmniej warto uczciwie się zastanowić w Święta Narodzenia Pańskiego.

Uchodźcy syryjscy.

Obowiązująca w obozie rządowym i sympatyzujących mediach retoryka uważa wszystkich za kryminalistów i złodzei, a jeśli już są zwyczajni ludzie, to tylko ci, którzy grzecznie powędrowali do obozów dla uchodźców. Polska, ani jako państwo, ani wspólnota, ani obywatele nie są w żaden sposób za to odpowiedzialni, wobec czego nie mamy żadnych obowiązków, ale wykonamy coś ponad plan nic nie robienia i może wyślemy im zupę.

Ot, mniej- więcej się zgadza. Zupa jako obowiązek chrześcijański, zero jako zobowiązanie polityczne.

To może teraz spójrzmy na to z normalnej strony, jak przystało na ludzi z jakimś poziomem empatii i w podstawowym stopniu zorientowanych w świecie.

Po pierwsze, sprawa pomocy w obozach dla uchodźców miała sens kilka lat temu. Obozy są z definicji tymczasowe, służą do zapewnieni podstawowego bezpieczeństwa do czasu, gdy ludzie będą mogli powrócić do domów. Dziś wiadomo, że większość tych ludzi nie wróci, bo nie ma gdzie i do czego. Ich domów nie ma i nie będzie z czego i jak ich odbudować. Państwa ościenne, które zaoferowały schronienie trzeszczą w szwach i nie są w stanie funkcjonować z taką liczbą uchodźców przez następne lata. Nawet jeśli nie przyzwoitość, to sama troska o stabilność tej części świata nakazuje w jakiś sposób zdjąć z nich ten ciężar. Ale nie, wycierający sobie mordy katolicyzmem są na takie argumenty odporni.

Ale spójrzmy na inną część tego równania- odpowiedzialność za ten konflikt. Od strony politycznej początkiem chaosu na Bliskim Wschodzie była inwazja GW Busha na Irak. Jak wiadomo, w inwazi tej uczestniczyła dość nieliczna koalicja składająca się z USA, UK, Australii, Hiszpanii i Polski. Tak, Polski. Dokładnie polski rząd i polska armia przyłączyły się do rozpoczęcia chaosu politycznego i gospodarczego w tym regionie, który stał się pożywką dla powstania ISIS. 

W takim razie trzeba się przyjrzeć dokładniej co się właściwie stało w Syrii. Otóż stało sie tak naprawdę niewiele i zupełnie prostych rzeczy. 

Od 2003 roku trwa tam susza. W rzeczywistości nie mówimy i nie powinniśmy mówić o suszy, tylko po prost o zmianach klimatycznych. Normalne opady się zmniejszyły, temperatury wzrosły i marginalne gleby po prostu zjadła pustynia. 

Ludzie,którzy tam mieszkali, hodowali kozy, uprawiali daktyle i co jeszcze ewentualnie się dało, o prostu musieli się wynieść. Nie mieli po prostu żadnych perspektyw przetrwania. Jedynym miejscem gdzie mogli się wynieść były wielkie miasta Syrii, w tym najbliższe półpustynnych terenów Aleppo. 

Łącznie skala tych migracji wewnętrznych w Syrii sięgała miliona osób. Ludzie ci, w części niepiśmienni, a zawsze pozbawieni atrakcyjnych rynkowo kwalifikacji jakoś usiłowali się znaleźć w społeczeństwie. Tylko nie bardzo było dla nich jakiekolwiek miejsce. Rząd nie miał zamiaru w ogóle zauważyć problemu, wiec setki tysięcy ludzi gnieździło się w prymitywnych warunkach jakoś usiłując dorywczymi pracami przeżyć do następnego dnia. Mijały kolejne lata, rząd nadal miał wszystko dokładnie gdzieś. W wyniku kryzysu 2009 roku sytuacja jeszcze się pogorszyła i wystarczyła iskra, a wszystko wybuchło.

Może ktoś tę iskrę rzucił, może nie. Od strony ekonomicznej i demograficznej to wszystko i tak mogło samo wybuchnąć.

Więc w ostateczności na pytanie kto jest odpowiedzialny za wojnę w Syrii można odpowiedzieć dość prosto. Pierwszym odpowiedzialnym jest Assad, bo głupota i nieodpowiedzialność jego rządów doprowadziła do tego, że możliwy do rozwiązania i stopniowo narastający kryzys doszedł do stanu wybuchu zbrojnego. 

A drugim odpowiedzialnym są ci sami, którzy są odpowiedzialni za zmiany klimatu. Emitenci gazów cieplarnianych i nikt inny. Koledzy i rodzina GW Busha, niewątpliwie. Oraz wszystkie firmy wydobywające i spalające węgiel, ropę i gaz. Oraz rządy które przez regulacje i dotacje to ułatwiają, albo w ogóle umożliwiają. 

To w takim razie spójrzmy na może na największych najbrudniejszych emitentów gazów cieplarnianych w Europie. To może największa firma węglowa? Kompania Węglowa. Właściciel- polski Skarb Państwa... Dotacje do wydobycia- a jakże.

Tak, inni też są. Ale inni sobie z tego zdają sprawę, przyznają się, próbują coś zmienić i brać odpowiedzialność za swoje czyny. Oraz nie robią z niszczenia środowiska cnoty, a wręcz przeciwnie.

A są też tacy, których wina jest jasna, ale wycierają sobie mordy katolicyzmem, który w ich mniemaniu usprawiedliwia to, że można komuś zniszczyć kraj i nie poczuwać się do żadnej odpowiedzialności. To może od razu uznajmy, że niewierni to nie są ludzie, wpiszmy do konstytucji i część spraw będzie przynajmniej jasna.