Koniec pisania o Ukrainie i Koniec Rosji

Ukraina znów

Przyznam, że kiedy usłyszałem treść porozumień genewskich i przemyślałem je sobie - ucieszyłem się jak gwizdek. Analitycy twierdzą , że są to porozumienia niezwykle korzystne dla Moskwy i przez to groźne dla Polski.

Z pierwszym twierdzeniem częściowo i warunkowo mogę się zgodzić, z drugim zupełnie nie.

Rosja jest zobowiązana do dokonania działań w celu rozbrojenia paramilitarnych bojówek na Ukrainie.

Interpretacja - według Ukrainy, Moskwa ma wykorzystać wszystkie możliwości dyplomatyczne i inne nacisku na oddziały tzw. samoobrony we wschodniej Ukrainie.

Według Moskwy strony mają rozbroić siłą te bojówki, nad którymi mają oficjalną fizyczną władzę.  Moskwa oczywiście twierdzi, że z siłami samoobrony donieckiej nie ma nic wspólnego.

Teoretycznie pozwala to Rosji nie robić nic i żądać wypełnienia porozumień przez pozostałe strony (czyli reformy konstytucyjnej na Ukrainie). Ale narzucenie swojej interpretacji wymaga sprawnej propagandy i dyplomacji.  W tej dziedzinie Putin i Ławrow ze swoimi marzeniami o byciu drugim Stalinem i Mołotowem przypominają tylko powiedzenie, że historia się powtarza jako farsa.

Podsumowanie stanu i działalności rządu Ukrainy - jak ja to widzę.

Ukraina obecnie potrzebuje czasu na zbudowanie lojalnych wobec rządu struktur władzy i odbudowanie (a może zbudowanie od zera) armii, jednostek antyterrorystycznych i zwartych oddziałów policji.

Doświadczenie Krymu i obecne pokazuje, że właściwie tego nie ma.  Cóż, obecny premier Ukrainy na początku urzędowania przyznał, że jego misja jest praktycznie samobójcza i trudno się z tym nie zgodzić. Obejmował rządy nad praktycznie nie istniejącym państwem. Znaczy zdemolowanym do stanu nieistnienia. W końcu po pierwszym podsumowaniu okazało się, że kraj jest w stanie w rzeczywistości wystawić 6 tys żołnierzy, a pozostałe kilkadziesiąt tysięcy istnieje tylko na papierze, albo są niewyszkoleni i nieuzbrojeni. Zresztą podejrzewam, że te 6 tys to też była mocno zawyżona liczba, patrząc na przebieg akcji antyterrorystycznej, zgaduję, że wzięła w niej aktywny udział cała zdolna do walki część armii i jest to ok 300-500 żołnierzy.

Niespecjalnie mam zamiar dochodzić jaki jest dokładnie stan sił zbrojnych Ukrainy, ponieważ jest w miarę dokładnie wiadomo, że mieści się on gdzieś pomiędzy określeniem "banda zbiurokratyzowanych trepów ledwo się posługująca sprzętem" a "skorumpowana grupa urzędników nie posiadająca żadnych umiejętności oprócz fałszowania dokumentacji i sprzeniewierzania funduszy".

Mniej- więcej to samo można powiedzieć o każdym aspekcie funkcjonowania aparatu państwowego Republiki Ukrainy.  Bynajmniej nie są to zarzuty wobec obecnych władz, które taki stan zastały. Oprócz tego dokładne bankructwo, wojnę z największym i dobrze przygotowanym do niej sąsiadem, znaczny stopnień infiltracji wszystkich służb państwowych przez wrogą agenturę i karkołomne zadanie utrzymania jedności wielojęzycznego społeczeństwa. Oprócz tego taki drobiazg jak możliwość odcinania gazu według widzimisię agresora. Jeszcze brak jakichkolwiek sojuszników oraz wątpliwości co do legitymacji nowego rządu.

 Już wcześniej o tej jego robocie nawet zrobiono teledysk. Gra aktor bardziej fotogeniczny, link tutaj…..

W tak określonej sytuacji, obecny rząd Ukrainy jak na razie doprowadził do tego, że jest niewątpliwie legitymowany międzynarodowo i wewnętrznie, formalnie patrząc ciągle prezydent Janukowycz jest powszechnie uznawany jako ten, kto w legalny sposób został pozbawiony stanowiska. Tylko Rosja twierdzi coś innego. Aaa- zapewne jeszcze Armenia, której rząd, a może i całe państwo trzyma się wyłącznie na rosyjskiej pomocy wojskowej i gospodarczej.

 Wojna na polu dyplomatycznym przebiega zdecydowanie zwycięsko, a prawdopodobnie nawet militarnie nie będzie całkowicie przegrana (całkowicie, czyli Ukraina zachowa spore rosyjskojęzyczne tereny).  Dostawy gazu na zimę są zapewnione (Węgrzy znaleźli sposób na zwiększenie przepustowości rury, na której już jest rewers).  Krótkoterminowe finansowanie jest zapewnione, fundusze na zwiększanie efektywności energetycznej właśnie zapewniają USA, garść strategicznych inwestycji, zapewne łącznie ze sporą ilością energetyki odnawialnej - Chińczycy.  Także życzliwa neutralność Białorusi była nieprawdopodobna, a jednak jest faktem. Skrócenie niebezpiecznej granicy o kilkaset kilometrów to nie taki drobiazg.

Osoba taka jak świadomy politycznie mieszkaniec Ukrainy, który by chciał włączenia jego regionu do Rosji nie istnieje. Przejrzałem sobie tylko forum jakiejś rosyjskojęzycznej lokalnej gazety z Odessy i wśród narzekania na ogólny bałagan i że nie wiadomo co robić pozostawała myśl z rezygnacją, że trzeba będzie zostać partyzantem (w sensie, jak tam też dotrze rosyjska armia...).   Istnieją ludzie, którym wszystko jedno, albo tęsknią do Związku Radzieckiego, ale  aktywnej chęci przyłączenia swojego regionu do Rosji - oprócz opłacanych żuli - nie sposób takich znaleźć.

Krótko mówiąc: Ukraińcy już dokonali dość nieprawdopodobnych wyczynów, wojna jest ostatnim problemem z pilnych. Z długoterminowych problemów Ukrainy zasadniczym jest w ogóle istnienie Rosji.  Samo podsumowanie osiągnięć ekipy Jaceniuka z ostatnich tygodni źle wróży Rosji...

I najlepsze jest to, że obecnie głównie ukraińska dyplomacja doprowadziła do sytuacji, w której niezależnie od wyniku na polu bitwy i zmian granic, Rosja tą wojnę długoterminowo przegrała.

Obecna aneksja Krymu jest faktem. Nie uznanie jej za legalną przez większość świata także. Sponsorowanie przez Rosję terroryzmu na wschodniej Ukrainie też. Rosyjska propaganda nie była w stanie przedstawić swojej narracji na cały świat jako obowiązującej. Dyplomacja zawiodła na całej linii, do czego minister Ławrow przyczynił się w niemałym stopniu.
Teraz Rosja może:

1. Wycofać się honorując porozumienie genewskie, wtedy Ukraina ma spokój i dłuższy czas przygotowania się do ponownej konfrontacji.

2. Nie honorować porozumień i iść w zaparte, zaprzeczając powiązaniom z samoobroną (co robią). W związku z tym Rosja będzie od teraz postrzegana jako kraj nie honorujący własnych porozumień w poważnych sprawach, czyli taki z którym nie warto się umawiać, czyli też rozmawiać. Międzynarodowy parias, innymi słowy. W takim kraju długoterminowych inwestycji ani finansowania nie będzie, bo być nie może. Zadłużenie, niewielkie publiczne i znaczne banków i koncernów za granicą będzie rolowane na krótkoteminowe. Duże długi, które trzeba rolować na krótki termin. To zdanie chyba każdemu jeży włos na głowie. 

Następnie:

a) Rosja może zostać powstrzymana siłą lub sankcjami (czy jakąś mieszanką) i aby powstrzymać wewnętrzne niezadowolenie z wyniku interwencji, ekipa Putina będzie musiała po prostu, eufemistycznie mówiąc, zwiększyć udział konsumpcji w produkcie krajowym. W tym samym czasie, kiedy nastąpiło zwiększenie kosztów inwestycji przez zwiększenie kosztów finansowania. Czyli musi albo zacząć gwałtownie rosnąć zadłużenie (krótkoterminowe!!!) albo drastycznie zmniejszyć inwestycje, część zapewne porzucając. To oczywiście w średnim i dłuższym terminie spowoduje spadek wydobycia ropy i gazu (jeśli on już nie następuje), jednocześnie nie będzie jak wdrażać inwestycji zmniejszających energochłonność. Następny manewr polegający na zwiększeniu inwestycji kosztem konsumpcji przewróci rządząca ekipę, albo i całe państwo.

b) Rosja zajmie cały rosyjskojęzyczny obszar Ukrainy. Pozostanie kadłubowa, ok 30 mln mieszkańców Ukraina, bez ciężkiego przemysłu. Tylko będzie to kraj w miarę jednolity  narodowościowo pełny wściekle antyrosyjskich świadomych obywateli. Jeśli zachowają się w jakikolwiek rozsądny sposób (a na to można liczyć) zbudują państwo uzbrojone jak Finlandia, Szwajcaria czy Izrael, być może włącznie nawet z poborem  kobiet do wojska. I nie mają innego wyjścia jak tworzyć to w oparciu o nowoczesny przemysł, bo surowców na ukraińskiej części mało. 

Rząd Ukrainy będzie mieć  przez jakiś czas legitymację do żądania pewnych wyrzeczeń i jeśli będzie to do czegoś prowadziło - taki będzie efekt. Demokratyczny. Za parę/paręnaście lat Ukraina potencjałem militarnym będzie porównywalna z Rosją i prawdopodobnie członkiem antyrosyjskiego sojuszu, czy to NATO, czy odrębnego razem z Gruzją, Polską (miejmy nadzieję) i być może Kazachstanem. Rosja praktycznie otoczona przez państwa otwarcie wrogie, ze zdychająca gospodarką duszoną wydatkami zbrojeniowym sama upadnie.  

c) Rosja zajmuje ile chce i instaluje prorosyjski rząd. Prędzej czy później następuje kolejna rewolucja, ale tym razem od razu powstańcy zajmują rosyjską ambasadę i według listy agentów wieszają na latarniach. Bez rosyjskiej agentury przejmowanie kraju przez rząd narodowy idzie znacznie sprawniej, a potem następuje scenariusz b.

 Do tego wszystkiego geniusz dyplomacji Ławrow w Londynie oświadczył Cameronowi, że Rosja miała prawo zająć Krym takie samo, jak Wielka Brytania miała prawo odbić Falklandy z rąk Argentyny. Właściwie mniej by spieprzył sprawę, gdyby obrzygał królową. Oprócz kwestii samostanowienia, Wielka Brytania nie ma żadnych praw do wysp, o czym Cameron i Hague dobrze wiedzą, a Ławrow chyba nie doczytał. Więc zgadza się, sytuacja jest taka sama, gdyby Ławrow powiedział to w Buenos Aires, to może miałby dobrego sojusznika, ale powiedział to w Londynie.... Przy okazji to świadczy o jakości całej rosyjskiej służby dyplomatycznej.

Ale w Pekinie Ławrow był jeszcze lepszy. Otóż stwierdził, że nie rozmawia się z państwem, które wysyła czołgi, aby rozjeżdżały własnych obywateli. Zdaje się, że dzielnica rządowa jest gdzieś w pobliżu placu Tiananmen. Chińczycy odwołali delegację rządową, która miała jechać do Moskwy. Za to mu się należy Order Iwana Mazepy.

Przy okazji: z krajów eksporterów surowców energetycznych był tylko jeden znany mi przypadek, że po szczycie lokalnego wydobycia/dochodów z wydobycia w ciągu 3-5 lat nie doszło do ciężkiego kryzysu z przesileniem politycznym. Jak ktoś ma wątpliwości, niech w szczególności sprawdzi daty szczytu wydobycia w USA i afery Nixona, Argentyny i ostatniego bankructwa, Egiptu, ZSRR i jeszcze parę się znajdzie. Jedynym znanym mi wyjątkiem jest Dania, która w swoim czasie rozpoczęła gigantyczny program inwestycji w niezależność od paliw kopalnych i tam konsumpcja spada szybciej niż ma miejsce spadek wydobycia. Co do Rosji trzeba dokładnie obserwować te ochłapy dostępnych danych, ale ja zgaduję, że ten szczyt dochodów może mieć miejsce w tym lub przyszłym roku- czyli za 4 do 6 lat możemy spodziewać się ciężkiego kryzysu ekonomicznego i politycznego. Mam nadzieję, że rząd Jaceniuka, czy jego następcy do tego czasu już uzgodni z kim należy jak podzielą Rosję...

To wszystko mnie cieszy, ponieważ uważam, że bez imperialnej Rosji świat, a zwłaszcza Europa środkowa będą znacznie przyjemniejszym do życia miejscem. Nawet nie z powodu bezpieczeństwa, chociaż to oczywiście tez. Ale jedno by mnie ucieszyło - koniec upierdliwego gęgania promoskiewskich żuli. Koniec wychwalania/wybielania bandyty Jaruzela i jemu podobnych, koniec chwalenia Rosji - obrońcy chrześcijaństwa, koniec mieszania w głowach sfałszowanymi danymi o rosyjskim cudzie gospodarczym. Oczywiście to nie zniknie w całości, sieroty intelektualne zawsze zostaną, ale przynajmniej skończy się forsa i wsparcie karier takich typów. Samo to sprawi dość szybkie zniknięcie ich z przestrzeni publicznej, gdzieś do kanapowo - kawiarnianych bajdurzeń razem z sierotami po panslawiźmie.  I debata publiczna będzie mogła się przyzwoiciej rozwinąć.

Nie ma bowiem nic gorszego niż wolna debata, w której uczestniczy dureń opłacany przez wrogą propagandę, do spółki z baranami tą propagandą otumanionymi.

Co niniejszym dedykuje zwolennikom KNP.