Mroczny sezon wyborczy

Zbliżają się wybory w USA. Z jednej strony całkiem ważne, a z drugiej właściwie to istotne rzeczy wydarzą sie niezależnie od ich wyniku i w podobnym czasie. Więc można najpierw wspomnieć o dwóch innych- w Mołdawii i Gruzji. Właściwie to jeszcze nie zakończonych w momencie kiedy to piszę.

Zaczynając od Mołdawii, gdzie władze i społeczeństwo jest mocno proeuropejskie, a mimo to zarówno wybory były w jakimś stopniu referendum co do kierunku państwa, jak też przy ich okazji zorganizowano właśnie referendum w sprawie integracji europejskiej. Referendum zostało o włos wygrane przez opcję europejską, a w samych wyborach prezydenckich czekamy na drugą turę. Ale istotne jest to, że skala ordynarnego przekupstwa wyborców była po prostu bezprecedensowa. Moskale zorganizowali, na bazie ogólnie rozwiniętej tam agentury, naprawdę duży system zwyczajnego kupowania głosów. I jak całkiem sporą część tego typu przedsięwzięć- zorganizowane było dobrze, ale na szczęście ich właśni funkcjonariusze chcieli ukraść jeszcze więcej. Więc nie specjalnie mogli się z tym ukrywać, a poza tym na dane osobowe jeleni, którzy sprzedali swoje głosy potem zaczęli masowo zaciągać kredyty i pożyczki w samej Mołdawii i też Rosji. Więc ci przekupieni wyborcy nawet zaczęli się sami zgłaszać na policję. A oprócz tego mołdawskie władze przejęły informacje bankowe tej całej operacji, czy przynajmniej sporej jej części. Ale cała sprawa nie udała się Moskwie o włos. Na szczęście teraz spora część siatki jest już spalona i kraj ma większe szanse zmierzać w stronę cywilizacji.

W Gruzji sytuacja jest nieco inna, bo tam rząd jest prorosyjski i kontroluje proces wyborczy. Więc sobie ogłosili, że wygrali (ktoś zaskoczony?). Więc konfrontacja i ostateczne rozstrzygnięcie odbędzie się na ulicy. 

Ale jednak najważniejsze są wybory w USA. 

Jak wiadomo, startuje Kamala Harris, która pokazała się z ciekawej strony jako prokurator w Kaliforni i ogólnie coś sobą reprezentuje, ale nie ma żadnego doświadczenia w polityce zagranicznej i zapewne będzie kontynuacją kliki Clintonów. Na poniższym obrazku mamy proces niszczenia zapasów ukraińskiej amunicji artyleryjskiej i człowieka który został wysłany do nadzorowania tego procesu. Myślę, że większości Czytelników nie trzeba go podpisywać. Choć jak stał się bardziej znany to był nieco starszy.

Po chwilowych złudzeniach (moich też...), dziś widać, że polityka z obrazka jest kontynuowaną i prawdopodobnie będzie nadal przez kolejnego przedstawiciela tej samej kliki. Znaczy dbanie o to, aby Ukraina nie miała wystarczająco amunicji dla pokonania Rosji. Biden Robi to już prawie 3 lata i zapewne Harris będzie to robić nadal.

 W przeciwieństwie do nich rząd Trumpa zapewne bardzo szybko wprowadzi sankcje kończące wojnę. To zapowiada i ja mu w tym punkcie wierzę. Konkretnie to wprowadzi sankcje przeciw Ukrainie i wszystkim państwom dostarczającym jej broń i amunicję. 

Mam nadzieję, że co do Harris się mylę i zostanę pozytywnie zaskoczony, ale odnoszę wrażenie, że ta linia polityczna cieszy się szerokim poparciem w Waszyngtonie i nie zostanie mocno zmieniona. Elity USA marzą o przywróceniu Związku Radzieckiego, ale takiego słabego, żeby można było nim straszyć, ale jednak samemu się nie bać. 

Więc Ukraina niespecjalnie może tę wojnę wygrać, ale Rosja może ją przegrać. A konkretnie implodować wskutek wyczerpania. Tak jak to było w 1905, 1917 i 1991. Jest to oczywiście sytuacja całkowicie nieprzewidywalna. W końcu w PRL też nikt by nie zgadł, że zwolnienie jednej suwnicowej w stoczni spowoduje chaos w całym kraju, całkowitą delegitymizację władzy i konieczność wprowadzenia dyktatury wojskowej dla przedłużenia życia systemu o parę lat. I jak dobrze wiedzą stali Czytelnicy, to jest możliwość którą od lat uważam za najbardziej prawdopodobną. Ale nie pewną.

Rozważmy jednak nieco inną sytuację

Wygrywa Trump i faktycznie zmusza Ukrainę do kapitulacji. Albo to samo się dzieje wskutek ogólnego wyczerpania i braku wsparcia "sojuszników". Jaki będzie skutek? Oczywiście gospodarka Rosji przestanie być drenowana przez wydatki wojenne i będzie mogła być odbudowana. Euforia zwycięstwa skonsoliduje społeczeństwo wokół władzy i wzmocni relacje zagraniczne. W tym z europejskimi państwami, a te z nich, które dziś sabotują pomoc dla Ukrainy, pierwsze wyskoczą do wspierania powojennej odbudowy Rosji. Rosyjska armia już dziś ma jakieś pojęcie o prowadzeniu nowoczesnej wojny, społeczeństwo jest przygotowane do dalszych wyrzeczeń, więc za naftowe pieniądze i z niemiecką pomocą najbliższe lata to będzie szybka rozbudowa przemysłu zbrojeniowego- tam gdzie wyszły jego największe braki. 

Jak sobie zdaje sprawę każdy człowiek wiedzący cokolwiek o Rosji, ten kraj składa się z cyklicznych kryzysów, z których wyjściem są podboje w najbliższej okolicy, a łup z nich pozwala na jakieś funkcjonowanie przez następnych parę lat. W tym przypadku koszty już są większe niż potencjalny łup i nawet jeśli Rosja przetrwa tę wojnę, to i tak musi po chwili na dozbrojenie ją kontynuować. Jedynym rozsądnym następnym celem są państwa bałtyckie. A Polska jest ich najbliższym i najbardziej wiarygodnym sojusznikiem. 

Z drugiej strony świata dziś Chiny zbroją się w przyspieszonym tempie i planują inwazję na Tajwan

Obrona tej wyspy w bardzo dużej części zależy bezpośrednio od marynarki wojennej USA, a co za tym idzie decyzji politycznych tamże. Więc jak można się łatwo domyślić, wszelkie decyzje będą planowane z uwzględnieniem kalendarza wyborczego w USA. Najbliższe wybory mamy za 3 tygodnie, a zmianę władzy za prawie 3 miesiące i tym razem nic się nie wydarzy. Ale zaskoczenie nowej poważnym kryzysem jest już całkowicie prawdopodobne. Nowej czyli następnej.

Więc optymistyczny dla świata scenariusz wygląda tak, że wygrywa Harris, co prawda prowadzi niepewną i nieudolną politykę zagraniczną, ale kupuje czas. Ukraina się trzyma i dostaje wystarczająco broni i amunicji aby się utrzymać, w międzyczasie Scholtz znika w niesławie z niemieckiej i światowej polityki i kanclerzem zostaje ktoś dorosły. Za 4 lata Harris wygrywa reelekcję i nie ma kryzysu i chaosu związanego ze zmianą administracji. A w 2033, stulecie objęcia rządów przez Hitlera możemy być już w zupełnie innej rzeczywistości, bez Putina i Xi Jinpinga, z kryzysem sukcesji i demograficznym w obu tych krajach. 

A co jeśli wygra Trump?

To USA będą mieć świetne relacje z dyktaturami dookoła świata, a zwłaszcza z Moskwą. Wojna w Ukrainie się zakończy, a nawet jest spora szansa, że powojenne wybory tam wygra jakiś zwolennik "normalizacji" i w następnej fazie konfliktu już nie będzie można liczyć na Ukrainę. I za 4 lata Rosja będzie gotowa do tej następnej fazy. I bardzo możliwe, że w tym samym czasie zarówno zapasy jak też produkcja amunicji w USA zostaną solidnie zdemolowane. Trumpowi będzie zależało na pokazaniu historii "sukcesów" w polityce zagranicznej, a koledzy dyktatorzy mu w tym chętnie pomogą, więc za jego kadencji wojna nie wybuchnie. Ale ta kadencja będzie jego ostatnią, nawet jeśli dożyje do jej końca. Jeśli nie dożyje, urząd obejmie Vance i następnie zostanie wybrany to kryzysu zmiany administracji nie będzie, ale wsparcie USA dla Rosji będzie na sterydach. 

Jest jeszcze jedna opcja- nikt nie wygra. Serio. Chodzi o taką skalę nacisków i fałszerstw wyborczych, że wyniki będą całkowicie niewiarygodne. Wtedy teoretycznie prezydenta powinien wybierać Kongres, ale faktycznie zrobi to Sąd Najwyższy. Który jak wiedzą to obserwatorzy polityki, jest całkowicie skorumpowany i prawie na pewne przyklepie cokolwiek będzie wygodne dla oligarchów. Co oznacza Trumpa, ale bez legitymacji wyborczej. I wtedy już będzie musiał zdemontować demokrację i zaprzestać organizowania wyborów. Przynajmniej takich w których można faktycznie kogokolwiek wybrać. 

To jest dzisiejsza sytuacja. Jest w tym parę "jeśli". Ale tak naprawdę to jesteśmy już na ostatniej prostej do wojny światowej. Ciągle może zapobiec temu sensowne przywództwo i zdecydowanie Zachodu, ale tego widać tyle co w Monachium w 1938. Na razie świata broni cienka linia ukraińskich okopów, ale jeśli oni nie załatwią sprawy do końca, to następne będzie Wojsko Polskie w okopach pod Wilnem i Rygą. 

Drodzy Czytelnicy!

Kilka lat temu, w dyskusji w komentarzach zostałem poproszony o to, abym dał znać, kiedy będzie czas myśleć o spokojnym przygotowaniu bezpiecznego lądowania z dala od kryzysu. Wtedy powoli zbierały się chmury, ale burza była jeszcze daleko i niepewna. Dziś jesteśmy w sytuacji, że burza może się rozejdzie jeśli będziemy mieli naprawdę sporo szczęścia. 

Ale na pytanie kiedy należy rozsądnie się rozglądać za awaryjnym, odległym i bezpiecznym miejscem dla siebie i rodziny- odpowiedź brzmi: TERAZ.

I w tym zakresie, czyli rezydencja i obywatelstwo Urugwaju, dokładniejsze informacje o kraju i perspektywach, możliwości zarabiania, inwestycji i pasywnych dochodów lub samo obejrzenie kraju- jestem do usług, z boku jest formularz kontaktowy. Jeśli ktoś chce się najpierw osobiście spotkać w Polsce, jest to możliwe jeszcze przez 3 tygodnie, acz nie gwarantuję, że każdego dnia w tym czasie będę dostępny.