Bliski upadek Hiszpanii i dalsze zadymy

Pisałem, że dla Hiszpanii nie ma już żadnej nadziei, a "rynki finansowe" prawdopodobnie uświadomiły to sobie  w zeszłym tygodniu, po nieudanym ataku spekulacyjnym na Argentynę.

Kolejne informacje to potwierdzają. Rząd tutejszy, spodziewając się tego wprowadził dość drakońskie ograniczenia dewizowe- więc powstał oczywiście czarny rynek dolara (albo „niebieski”, jak się to nazywa). Kurs oficjalny i czarnorynkowy zaczął się dość szybko rozjeżdżać jakieś półtorej miesiąca temu, aż doszedł do 6,30 (oficjalny w tym czasie 4,50) Od środy czarnorynkowy leci na pysk, obecnie ok. 5,90, podobnie nieco spadły ceny podstawowych artykułów spożywczych, z paliwem nie ma problemu.

Za to- w komentarzach po poprzednim postem o tym, napisałem, że Repsol bardziej mi przypomina Enron, niż normalne spółki naftowe. Aż temat mnie zaciekawił i przyjrzałem się bliżej. Pierwszy dzwonek- obecny prezes Repsolu wcześnie był partnerem w... Artur Andersen.

To zaczyna być ciekawe- spojrzałem po właścicielach. Wygląda na to, że kontrolę nad spółką faktycznie sprawuje grupa Caxia, czyli grupa bankowo-kapitałowa, zresztą zajmująca się zarówno bankowością detaliczną, jak i inwestycyjną (nawet w mainstreamie się uważa, że możliwość połączenia tych dwóch rzeczy w jednym banku mocno przyczyniła się do skali implozji w USA w 2008).

Następnie znalazłem rating tej grupy autorstwa S&P. Powiem tak- uśmiałem się trochę, choć gdyby cokolwiek miało w moim życiu zależeć od prawdziwej kondycji tego banku, już by nie było mi do śmiechu.

Zresztą, hiszpańskie banki się już praktycznie wyłożyły w 2010 r., ale ktoś wpadł na nowy, genialny pomysł- połączyć bankrutów. Oczywiście powoduje to powstanie takich samych bankrutów, ale za to większych. Zupełnie logicznie, na podstawie amerykańskich doświadczeń, właściciele i zarządy uznały, że być może da się osiągnąć poziom „zbyt duży by upaść”. Wygląda na to, że osiągnęli pełny sukces. Podejrzewam, że obecnie nie może upaść żaden pojedynczy bank w Hiszpanii, bo wszystkie są tak powiązane, razem z budżetem państwa, że teraz może to tylko walnąć w całości. A jest to tak nieprawdopodobna piramida, że jak walnie to z dużym hukiem.

Więc zapewne realnie ostatnim dostępnym kapitałem, hiszpańskie banki próbowały dokonać skoku na Argentynę. Nie dość, że nie wyszło, to jeszcze prawdopodobnie sporo umoczyli, a tego co nie stracili, nie bardzo mogą wycofać z powrotem (dla przepływów kapitałowych granice są obecnie zamknięte na amen).

Tak, czy inaczej- Eurogeddon. Oczywiście poważne państwa wyjdą z tego z lekkimi problemami, z protektoratów zostaną zgliszcza. Jestem zresztą praktycznie pewien, że Niemcy już maja dawno obmyślony następny krok.

I dziś właśnie historia mocno przyśpieszyła. Madrycka giełda leci w dół. Jeszcze nie do stopnia zawieszenia notowań, ale jak na sporą giełdę- bardzo solidnie. Ale to jest drobiazg, byłem tego pewien.

Znacznie ciekawsze są dwie inne, jakby nie powiązane wiadomości- po pierwsze Niemcy wydalili Syryjskiego ambasadora, po drugie w Izraelu dopuszczono do czynności państwowo- urzędowych (śluby, itp.) rabinów „liberalnych”, znaczy nieortodoksyjnych. To była jedna z największych kości niezgody pomiędzy Radykalnymi Syjonistami (reprezentowanymi dziś przez Likud), a Pracującymi Syjonistami (reszta partii żydowskich). Spór dotyczy w ogóle całego fundamentu działania państwa oraz roli samej religii, więc jest potężny i śmiertelnie poważny. To jest działanie, które idzie zgodnie z polityka Radykalnych i jest śmiertelną obrazą do Pracujących. Dalej- Pracujący są powiązani z USA i UK (niektórzy nawet podejrzewają, że to oni kierują polityka USA), podczas gdy Radykalni z Niemcami i Argentyną. Są to bardzo mocne sojusze, oparte na zaszłościach historycznych (znaczy Izraela z tymi państwami, a nie nawzajem, choć wszystko wskazuje, że oparty na wspólnocie interesów blok trójstronny powstał). Przypominam teraz, że obecne władze Izraela SERDECZNIE NIENAWIDZĄ, tak porządnie, po żydowsku, elit finansowych i politycznych USA i UK. Argentyna i Niemcy za to mają swoje porachunki z tymi krajami.

W tym świetle wydalenie ambasadora Syrii przez Niemcy nieco inaczej wygląda, nieprawdaż? Znaczy dokładnie to wygląda jak przygotowanie gruntu pod atak Izraela na Syrię- i zainstalowanie tam antyamerykańskiego (!!!) rządu. Otóż- nieco prościej- jeśli niemiecki rząd, bardzo blisko powiązany z Izraelem wykonuje bardzo ostre dyplomatycznie działanie przeciwko Syrii- znaczy to, że sprawa jest uzgodniona. Z kim- oczywiscie z Izraelem... Po co? Oczywiście aby "wprowadzać demokrację", ale po niemiecku....

Paradoksalnie, uważam że sprawa Iranu zostanie w ten sposób rozwiązana, a jeśli nie zostanie- to atak na Iran wywoła wojnę światową. Sojusze się prawie do końca zarysowały, nieznana jest tylko postawa Rosji, która się w tej chwili targuje z obydwiema stronami. Zresztą Brazylia i Japonia podobnie, ale to ma mniejsze znaczenie.

Patrząc na to przyszłość Polski się rysuje bardzo źle. Niemcy zapłacą Rosji każdą cenę za sojusz lub choć życzliwą neutralność w tym konflikcie. Oczywiście wojna nie jest na rękę nikomu, ale dla USA jest jedyną opcją. Utworzenie wrogiego bloku handlowego oznacza zakończenie dominacji dolara w handlu międzynarodowym i automatyczny, natychmiastowy upadek „gospodarki” amerykańskiej, a przy okazji też duże straty elit finansowych (czyli „Pracujących” Żydów). I tak się kółko zamyka. Niestety wojna musi wybuchnąć, choć Niemcy będą starali się uniknąć jej w każdy akceptowalny dla nich sposób.

Wydaje się, że w związku z tym dla Polski nie ma już ratunku, obca armia (nawet sojusznicza) na Odrze jest nie do zaakceptowania, co najwyżej na Wiśle... Po prostu- znad Odry można wystrzelić pocisk altyleryjski na Berlin. To jest dla Niemiec niemożliwe do zaakceptowania- za to granica za następną rzeka- jak najbardziej.

Smutne, ale tak właśnie to wygląda. Przyszłości nie znam, ale układ interesów, bardzo wyraźny, jest widoczny. Trudno powiedzieć jak szybko sytuacja będzie dojrzewać, ale ja sam jestem regularnie zaskakiwany prędkością wydarzeń.