Nędza w kraju na P

Wróciłem do żywych i aktywnych, mam nadzieję użytkowników blogów wszelakich po pewnym czasie dość wytężonej pracy. Na razie czas na chwilę wakacji, co pozwoli np. na częstsze pisanie (mam nadzieję).

A tymczasem, z racji ewidentnej potrzeby odpoczynku i fali antarktycznego powietrza w Buenos Aires przynajmniej poczytałem sobie nieco o Paragwaju. Zima, czyli właściwie pora-mniej-deszczowa tam jest całkiem przyjemna- ot, tak jak większość roku w Buenos Aires (za wyjątkiem fal zimnego powietrza w zimie i tropikalnego w lecie...) .

Więc- program o kosztach życia w Paragwaju. Całkiem łatwo zrozumiały, co prawda po hiszpańsku, ale spora część jest na obrazkach. Ceny i zarobki są podane w Guarani- informacyjnie- 1 mln Gs to ok 230 US$, czyli ok 750 zł. Cały program jest raczej robiony pod z góry założona tezę- że przeciętnej rodziny nie stać na utrzymanie, ale... Teza ta jest nieco naciągana- co prawda główną część wydatków stanowi żywność, ale- mowa jest o przeciętnej rodzinie, czyli dwójka dorosłych z pensją minimalną, trójka dzieci, żywiąca się głównie wołowiną, a właściwie cała ta „niemożność związania końca z końcem” pokrywa się z pozycją „zakup napojów gazowanych”

Prawda- to wszystko mniej-więcej odpowiada zwyczajom południowoamerykańskim i na tle przeciętnej np. argentyńskiej jest to opis nędzy, skoro dwie pensje starczają ledwo na styk

Ale skrajne jest dopiero porównanie z Polską- krajem teoretycznie znacznie bardziej rozwiniętym i znacznie bogatszym. Pensja minimalna to w Paragwaju ok 1050-1100 zł na rękę, w Polsce teoretycznie nieco więcej, praktycznie z epidemią „śmieciówek” różnie to bywa. Zamiar wychowywania trójki dzieci w PL przez rodziców z takimi dochodami... cóż, jet dość karkołomnym przedsięwzięciem, by nie rzec, że można w dziób zarobić od wypruwających sobie żyły aby jakoś związać koniec z końcem, za pytanie np. „Dlaczego dzieci nie jedzą mięsa przynajmniej dwa razy w tygodniu?”.

Czasem dopiero w takim porównaniu, nie z zamożną częścią świata, tylko właśnie z biedniejszymi krajami, gdzie standardem przemieszczania się jest komunikacja publiczna (czytaj jeżdżące zabytki, czyli 20 lat temu sprowadzane z Argentyny 20-letnie Mercedesy 1114, skądinąd chyba niezniszczalne) widać dopiero autentyczną nędzę sporej części polskiej populacji i oczywiście łatwo w ten sposób zrozumieć przyczynę jej zanikania...

Na to wszystko tylko się przypominają słowa słabego muzyka i wybitnego poety „Coście skurwysyny uczynili z tą krainą”

Ale odrobina optymizmu- ponoć w IT poziom płac w stosunku do wydajności pracy w Indiach jest już wyższy niż w Polsce, więc istnieje szansa na nastepne działy testowania, call center i księgowania i następne "znakomite stanowiska pracy w zachodnich korporacjach".